مثنوی مولوی و فلسفه برای كودكان
مثنوی مولوی و فلسفه برای كودكان
درباره کتاب
فلسفه برای كودكان را میتوان روشی برای گفتگو بین كودكان و بزرگسالان دانست كه داستان را نقطه آغاز حركت در مسیر فلسفیدن میداند. موفقیت داستان در به چالش كشیدن تفكر و پروراندن روح پرسشگری انسان را نمیتوان نادیده گرفت. كودك با ورود به دنیای داستان خویشتن را همراه با شخصیتهای درگیر در ماجراهای گوناگون میبیند و در بازگشت به دنیای واقعی، داستان خویش را میسازد. از این رهگذر است كه میتوان دریچههای ذهن همیشه پرسشگر او را به روی مفاهیم و مسائل نو گشود و او را روانه خردورزی در سرزمینهای پیش رو كرد. یكی از چالشهای اساسی فلسفه برای كودكان در ایران، بیگانه بودن محتوای این حوزه است. از دیرباز، مثنوی یكی از گنجینههای داستانگویی در ایران بوده است. مولانا در این كتاب مفاهیم مورد نظر خود را در قالب شعر و به شكل داستان بیان میكند و خواننده را در مسیر تفكر درباره كشف نمادهای داستان و رمزگشایی آنها به حركت وامیدارد. بدین روی میتوان گفت داستانهای مثنوی مولوی توانایی بازگویی در اجتماع پژوهشی را دارند. سرانجام، فرهنگ بنیان بودن محتوای این برنامه و غنای ادبیات كهن پارسی ما را بر آن داشت تا در جهت تولید داستانهای مناسب با جغرافیای فرهنگی خویش گام برداریم. داستانهای این كتاب برای كودكان دوره متوسطه اول به نگارش درآمده است. شایسته است تسهیلگران پیش از خوانش داستان در اجتماع پژوهشی، راهنمای كاربردی آن را مطالعه كنند تا با آسودگی بیشتری همسفر فلسفیدن شاگردان خویش شوند.